Onderstaand verslag is gepubliceerd op Blues Magazine. Check de link.
Koud terug van vakantie, kon ik de verleiding niet weerstaan om direct alweer op weg te gaan voor een leuk festival. Blues Waves op Partyschip De Ameland, die vanuit Dordrecht een mooi tochtje in de richting van de Rotterdamse haven ging maken, onder het genot van een puur Hollands Blues avondje. Hoezo de Nederlandse Blues is dood?
Terwijl de soundcheck nog bezig was en al van enige afstand hoorbaar, drentelden het eerste publiek al over de kade in afwachting van het sein om te “boarden”.
Nadat eerst op het achterdek nog even werd uitgewaaid op deze prachtige en wat benauwde avond, startte het festival om 8 uur op twee podia tegelijk. Terwijl de Sunset Travelers in de grote zaal benedendeks aan de gang gingen, gingen The Veldman Brothers op het bovendek aan de slag. Na een uur namen Colonel Jetski het stokje in de grote zaal en Rock en Roll’de Slapback Johnny het bovendek op. Want dat laatste mag toch wel gezegd worden van deze uitermate energieke band met Richie op drums, Rex op gitaar en Peter op zijn bas. Rock and roll, Rockabilly en Hilbilly met een gezonde dosis passie en grote expressiviteit maken dit een lekker kijk en luisterplezier. Ik begrijp dat ze zo’n 50 optredens per jaar doen, dus ze zullen vast wel eens ergens bij u in de buurt optreden. Het is de moeite waard.
The Veldman Brothers zijn al “even” bezig en dat is wederom te merken. Heerlijk op elkaar ingespeelde ervaren muzikanten die veel eigen werk spelen, waarmee maar weer eens wordt aangetoond dat de Blues wel degelijk leeft in Nederland. Broers Gerrit op gitaar en Bennie op Hammond en harmonica worden ondersteund door Fred van der Wende op bas en Han Neijenhuis op drums en zetten een een lekkere set neer.
Sunset Travelers maakt voor het eerst sinds lange tijd weer een tour langs de Nederlandse podia en is dus zeker de moeite waard om even te checken. Deze roots band, geïnspireerd door de muziek uit het diepe zuiden met invloeden van Blues, Rhythm & Blues, Boogie uit Memphis, New Orleans en Mississippi komt in eerste instantie wat rustig over, maar neemt je dan vervolgens wel heel rustig mee op een heerlijk reis. De ervaring van muzikanten als toetsenvirtuoos Roel Spanjer, Richard van Bergen op gitaar, Nico Heilijgers op bas en JJ Goossens op drums, waarbij Roel, Richard en Nico afwisselend de lead nemen in de zang geeft een afwisselende show, die wat mij betreft wordt gekenmerkt door het feit dat men elkaar de ruimte geeft om ieder hun eigen ding te doen.
Colonel Jetski, vers van de pers, begin 2017 spontaan opgericht met als doel om met een paar gelijkgestemden lekker muziek te maken en vooral heel veel te genieten. En dat lukt! Dat de individuele kwaliteit van de bandleden niet ter discussie staat helpt natuurlijk, want met Phil Bee (zang), Pascal Lanslots (toetsen), Guy Smeets (gitaar), Bart Kamp (bas) en Frank Duindam (drums heb je een mooi stel bij elkaar. Dat dit vervolgens op het podium wordt vertaald en vol enthousiasme aan het publiek wordt gegeven is en blijft natuurlijk knap. Zoals ik begrijp, is na slechts 1 repetitie gestart met de optredens en wordt het ritme van optredens inmiddels langzaam opgevoerd. Van de ” beperkte” oefening is weinig te merken en er wordt tweemaal gevlamd! Heerlijk om een grote diversiteit aan covers in verschillende vorm voorbij te zien komen, maar je zou natuurlijk wel hopen, dat deze band, binnenkort eens samen kruipt en wat eigen werk produceert…
