Onderstaand verslag met een deel van de foto’s is gepubliceerd op Blues Magazine, check de link.

Sean Webster heeft op 24 februari jl. zijn nieuwe cd “Leave your heart at the door” uitgebracht en om die reden vindt vrijdagavond 3 maart de cd-launch party van de in Nederland woonachtige Sean plaats in The Shack in Oude Meer.

Waar de vliegtuigen met donderend geraas een weg vinden richting verre bestemmingen, stap je bij binnenkomst in The Shack binnen in een totaal andere wereld, namelijk in die van de intimiteit van een puur op de muziek gerichte ‘Rock en Blues joint’. Het is duidelijk dat hier muziekliefhebbers bij elkaar komen om een gezellige middag of avond te hebben. Het motto “Settle your trouble outside… Step in…..Have Fun… and Enjoy the Music” van de alleen voor live muziek geopende The Shack, komt hier volledig tot zijn recht.

Naast het feit dat Sean Webster een begenadigd gitarist is, beschikt hij over één van de mooiste blues stemmen die ik ken. Sean loopt al een tijdje mee in de Britse Rock en Blues scene en heeft bewezen dat, ondanks dat er soms wat problemen zijn met de bezetting van zijn band, hij er in slaagt om prachtige muziek te brengen. Ook deze laatste cd bewijst dat, waarin de combinatie van gitaar en stem nadrukkelijk naar voren komt. Lees voor een uitgebreid verslag de recensie van Walter Vanheuckelom.

De avond start met het sterke “Give me the Truth” een rockende Blues die lekker blijft hangen. Wat volgt is een mooie mix van nieuwe en oude nummers afgewisseld met een aantal covers, die hij al vaker heeft gebracht. In het eerste deel van de set zit ook het mooie “Slow dancing in a burning room” van John Mayer, waar Sean wat mij betreft altijd precies de juiste snaar raakt. Laat ik het anders zeggen, “John Mayer hoeft voor deze song wat mij betreft niet over te komen”.

Vanavond bestaat de band uit de nieuwe toetsenist Hilbrand Bos, drummer “for the night’ Jody van Ooijen, en twee bassisten, Floris Poessé en Vincent Leatemia die vanavond allebei een deel van de set voor hun rekening nemen. Aan het einde van de avond schuift zangeres PennyLeen Krebbers aan voor de prachtige BluesRock duet van de cd, “I don’t wanna talk about it”. Je zou bijna denken dat ze vaker moet aanschuiven want haar stem past bij die van Sean, zeker in deze song. die met veel passie en gevoel wordt gebracht.

Van toetsenist Hilbrand is inmiddels duidelijk dat hij de band komt versterken en hij bewijst na een aantal optredens in de afgelopen tijd dat hij past bij de sound van Sean. Het plezier spat eraf en zijn solo’s komen goed tot zijn recht.

Het publiek vermaakt zich prima op een avond waarbij bijvoorbeeld nummers als “You got to know” en het duet met PennyLeen, uitnodigen om de dansvloer op te gaan. hierbij en bij het door de band uitgerekte “I shot the sherrif” gaat iedereen lekker los.

Misschien komt dit wel omdat dit vooraf gegaan wordt door een prachtige vertolking van Etta James’ “I’d Rather Go Blind”, waarbij iedereen in The Shack niets anders rest dan het ‘muisstil verzamelen van kippenvel’ en mogelijk zelfs licht emotioneel wordt geraakt. Hierin komen alle kwaliteiten van Sean naar mijn mening het beste tot uiting.

Sommigen zullen misschien zeggen dat Sean’s repertoire wat eenzijdig is, met name op zijn laatste cd, gericht op slow blues, maar ik denk wel dat hij precies dat doet waar hij goed in is en dat hij in dit genre niet alleen mee kan met de toppers, maar daar soms ver bovenuit steekt.

De avond wordt afgerond met een spontane shuffle en een lekkere uitgelaten “Superstitious” een nummer waarbij ik zelf altijd heel erg moet glimlachen. En dat is precies waar ik ‘s avonds laat mee naar huis rijd, een heerlijke glimlach.