Support by Jake Andrews.

Een avondje in Austin, TX bij het beroemde etablissement Antone’s. Niet meer ‘de originele’ maar op een nieuwe locatie, maar ja, je kunt niet alles hebben. Een avondje blues uiteraard met als hoofdact de vermaarde Joe Louis Walker. Bij aankomst net na half zeven is de vroege avond act met Red Young net begonnen. Bij navraag blijkt dat eten bij Antone’s er niet in zit dus, maar je mag wel gewoon je eigen eten mee naar binnen nemen. Op naar de Chinees dus!

Al snel zit ik aan de bar met maaltijd en bier te genieten van een heerlijke show van ‘old timer’ Red Young. Deze 70 jarige keyboard, piano, hammond speler begon op zijn derde met piano en heeft een grote link met Country. Speelde met grootheden zoals Willie Nelson, Joan Armatrading, Dolly Parton, Tanya Tucker en Linda Ronstadt. Maar ook met Blues Rocker Eric Burdon waar hij langdurig mee rondtoerde. Vanavond speelt hij met een blaassectie waardoor het geheel een beetje jazzy sound krijgt. Overigens de eerste keer dat een aantal van deze mannen aansluit bij de band, wat absoluut niet te merken was gedurende het optreden.

Luister zelf maar naar deze heerlijke uitvoering van Everyday I Have The Blues. 

Mijn avond was goed begonnen, nadat ik zelf door al die swing ook mijn eigen benen niet meer stil kon houden?

Er wordt snel omgebouwd om Jake Andrews de gelegenheid te bieden het voorprogramma te verzorgen. En Jake vliegt erin zeg maar. Hij is een “local” maar heeft ondertussen al wel 5 solo albums uitgebracht waarvan de eerste op zijn 19e. Hij is Blues Rocker die al op zijn vijfde zijn gitaar oppakte om een solootje te spelen. Zijn stijl doet een beetje denken aan die van Nick Schnebelen. Een redelijke stem, lekkere band en een paar mooie krachtige Bluesrock songs. De avond wordt alleen maar beter…

Inmiddels is het al laat geworden en betreedt Joe Louis Walker het podium. De meeste mensen zullen hem wel kennen. de laatste keer dat Joe in Nederland optrad dateert van 2015 toen hij Ramblin’ Roots festival en de inmiddels verdwenen North Sea Jazz Club aandeed. Joe is inmiddels ook al 68 en speelt lekkere oude blues, met een mooie stem en heeft een ietwat aparte, staccato gitaarstijl, waar ik af en toe even aan moet wennen. Dat is bijvoorbeeld goed te horen in deze versie van de T-Bone Shuffle.

Enfin, als het inmiddels later en later wordt en Joe en zijn fantastische band maar doorgaan en doorgaan kan ik nog maar één ding en dat is ‘lekker onderdompelen’ …. (en dan heb ik het niet over het bier) Het publiek komt ondertussen ook eindelijk los als er een prachtige hammond en gitaar solo’s uit worden geperst in een instrumentale song die bij mij toch echt wel weer wat kippenvel op de schouders zet.

Overigens dat publiek, niet dat ze het niet waarderen of dat ze niet enthousiast zijn, maar ze zitten allemaal. En hoewel de gemiddelde leeftijd hier niet ook best hoog is, zijn ze hier echt niet ouder dan in Nederland. Enfin, het duurt nogal even voordat er wat beweging in komt zeg maar.

Een avondje Antone’s was wat mij betreft een zeer geslaagde avond! Een mooi begin van een nog lange reis….. Oh daar is mijn Uber… Ik moet gaan….