Sari Schorr – The Spirit of 66 – Verviers

Onderstaand verslag en een deel van de foto’s is gepubliceerd op Blues Magazine. Check de link.

Hoewel Sari Schorr genoemd wordt als de ideale mix tussen Janis Joplin en Tina Turner is zij wat mij betreft uniek in de manier waarop ze rauwheid en energie combineert met grote gevoeligheid en ingetogenheid. En dat bijna altijd op het juiste moment. Haar sexy verschijning en de manier waarop ze het publiek verleidt helpt wat mij betreft ook om mij heerlijk te laten meeslepen.

Tweede Paasdag komt ze dat laten zien in The Spirit of 66 en ik ben best blij dat ik daar bij kan zijn, omdat ik benieuwd ben naar een volledige set, nadat ik met haar heb mogen kennismaken in het voorprogramma van de Blues Giants in De Bosuil.

Het is waarschijnlijk niet geheel toevallig dat topgitarist Innes Sibun diezelfde mix van volledig gecontroleerde woestheid weet te combineren met uiterst verfijnde en gevoelige solo’s. Hierdoor ontwikkeld de avond zich nadat gestart wordt met een aantal stevige rockende songs automatisch tot een set met mooie afwisseling van eigen songs en een aantal covers.

Drummer Kevin O’ Rourke, bassist Kevin Jefferies (o.a. Jeff Beck) en toetsenist Anders Olinder (Glenn Hughes) vullen de twee sterren Sari en Innes toch vooral aan en geven hen de ruimte die ze verdienen. Slechts sporadisch ontspint zich een redelijk ingetogen solo van de toetsenist. In dat op zicht kan nog wel iets meer variëteit worden gebracht.

Maar ja, als Sari haar strot open gooit en haar haren wild in de rondte gooit, dan wordt je al weer snel opgeslokt door de energie die van haar uit gaat. In nummers als Ain’t Got No Money, Demolition Man en Aunt Hazel wordt dan ook volop gerockt en geswingd.

In Where Did You Sleep Last Night laat ze zien hoe een nummer beheerst en ingehouden kan beginnen met een volledige explosie naar het einde onder het geweld van Innes.

Hoewel twee totaal verschillende nummers, zijn voor mij de hoogtepunten van de avond Black Betty in een mooie zware rockversie en de zeer gevoelige afsluiter Ordinary Live. In een muisstille, helaas wat slecht gevulde, maar daardoor intieme omgeving geeft ze het publiek een mooie herinnering mee naar huis.

Setlist: