Catfish on Tour !
Vers bloed op de Nederlandse Blues podia, want Catfish is gestart met hun eerste tour buiten de UK en dit is begonnen met een live sessie in het Blues Moose cafe in Groesbeek.
Voor mij was het op donderdag in het Paard in Den Haag om verslag van te done van hun optreden. De tour wordt vervolgd via DRU, met Julian Sas op vrijdag, naar Bibelot (zaterdag), De Bosuil op zondag (met Stevie Nimmo en Joost de Lange) en de afsluiting in de kleine zaal van Paradiso op maandag.
Catfish is erin geslaagd sinds hun debuutalbum in 2015 So Many Roads al snel een goede reputatie op te bouwen. In 2017 kwam hun album Broken Man dat zeer goed werd ontvangen onder Bluesrock liefhebbers. Een album waar je niet echt om heen kan, zeg maar.
Inmiddels 4 maal genomineerd voor de UK Blues awards als Blues Band of the year, Young Blues Artist of the year (Matt Long), Blues Album of the year (Broken Man) en Regional blues act of the year (England) Daarnaast is de toetsenist en producer (en vader van zanger/gitarist Matt Long) Paul Long genomineerd als UK Blues based broadcaster of the year voor zijn radioshow Blues and Roots Connections.
Ik was in ieder geval ontzettend nieuwsgierig geworden naar het live optreden. Ik ga er niet teveel woorden aan vuil maken, want dat is niet nodig. Het was geweldig. Alle lof in de Engelse media is terecht. Een band met een eigen geluid, waar duidelijk alle aandacht is gegeven aan het maken van mooie composities die zwaar op Blues gebaseerd zijn, maar een lekker tintje Rock mee hebben gekregen. Soms wat symfonisch en zeer mooi opgebouwd. Hun songs vertellen een verhaal, een eigen verhaal met een eigen sound.
De band bestaat uit Matthew Long (zang/gitaar), vader Paul Long op keyboards, jeugdvriend Adam Pyke op bass en Kevin Yates op drum. Adam heeft in het verleden al diverse dingen met Matt gedaan, maar is nu sinds november vorig jaar aangesloten bij de band.
Het is een mooie mix van stevige Bluesrock, met heerlijke slow Blues en dramatiek en emotie. Zie hieronder de voorbeelden in de titelsongs van hun beide albums.
De ‘bluespolitie’ moet niet langs komen, want dan vermoed ik wel enige kritiek, maar Matt geeft zelf al tijdens het optreden aan dat hij teveel noten speelt en dat de traditionele Blues schema’s soms wat “vrij worden geïnterpreteerd”
Er is een mooi connectie met het publiek. Vader en zoon leiden soms een nummer in met een korte anekdote of herinnering. Ze willen echt hun verhaal kwijt en dat geeft het concert al snel iets persoonlijks.
Eer wordt veel lol gemaakt en het is grappig als Matt het hele publiek meekrijgt met “Let me hear you say JA in plaats van Yeah!”
Bij de introductie van Make it Rain wordt het al snel duidelijk dat er veel emotie te verwachten is. Het nummer is opgedragen aan Michael Caswell, de gitaarleraar en één van de meest belangrijke invloeden voor Matt, maar daarnaast ook een vriend van de familie, die in 2016 voor de kust van Spanje is verdronken. Ik had al eens ergens gelezen dat het publiek het niet droog houdt bij dit nummer en ook vanavond zag ik hier en daar een traantje. Het nummer wordt met zoveel passie gebracht, heel bijzonder. Kijk, luister en geniet!
Mijn eerste live kennismaking was een zeer positieve. Een goede originele band, met goede muzikanten een zeer sterke zanger en ik ging wederom met een grote glimlach richting huis. Bedankt Catfish en Paard! voor een prachtige avond!
